Bu tür yaklaşımlar, derneklerin topluma fayda sağlama misyonuna gölge düşürüyor ve halkın bu tür kuruluşlara olan güvenini sarsıyor.
Dernekler, hemşerilerini bir araya getirerek dayanışmayı ve yardımlaşmayı artırmak için var olmalı. Ancak, bazı yöneticilerin üstünlük kurma çabası, derneklerin saygınlığını zedeleyerek gerçek gönüllülerin bu yapıdan soğumasına neden oluyor. Bu durum, derneklerin etkinliğini ve toplumdaki yerini olumsuz etkiliyor.
Özellikle yeni ve etkili işler yapan derneklerin, diğer dernek yöneticileri tarafından çekiştirilmesi, hem etik dışı hem de sivil toplum kuruluşlarının amacına aykırıdır. Oysa ki, tüm dernekler birlikte çalışarak topluma daha büyük katkılar sunabilirler. Dernek yöneticilerinin, kişisel hırslarını bir kenara bırakarak, hemşerileri için gerçekten faydalı işler yapmaya odaklanmaları gerekiyor.
Bu konudaki çözüm, derneklerin asıl amaçlarına dönmeleri ve birlikte çalışarak topluma faydalı projeler üretmeleridir. Her bireyin katkısıyla, sivil toplum kuruluşları daha güçlü ve etkili olabilir. Toplumun güvenini kazanmak ve gerçek gönüllüleri tekrar kazanmak için dernek yöneticilerinin bu rekabetçi tutumu bırakmaları şarttır. Unutulmamalıdır ki, gerçek başarı, birlikte hareket ederek sağlanan toplumsal faydalarda gizlidir.
